Oswald Spengler : «Αντιδραστικός» διανοούμενος ή σκοτεινός Προφήτης της «Παρακμής του Δυτικού Πολιτισμού»;
Η γερμανική φιλοσοφική παράδοση του 19ου αιώνα σημαδεύτηκε από τις εξελίξεις οι οποίες σημάδεψαν την κοινωνία με τον ερχομό της Βιομηχανικής Επανάστασης στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα η ανάμειξη των πρώιμων στοιχείων του Ρομαντικού Κινήματος με έναν εξίσου πρώιμο και ιδιότυπο Βιταλισμό.
Η αναστοχαστική λειτουργία του Όσβαλντ Σπένγκλερ
Μια πορεία που βασίζεται στη λογική του πολιτικά αδιάφορου ευδαιμονισμού, της κατανάλωσης υλικών αγαθών, του ακτιβιστικού φεστιβισμού, των πολιτικών ψευδο-διπόλων (όπως Αριστερά και Δεξιά), του γενικευμένου κομφορμισμού και κυρίως της υποταγής (θρησκευτικού/λατρευτικού τύπου) στην τεχνολογία και στην τεχνοεπιστήμη, δείχνει να ταυτίζεται με την παθητική αποδοχή ενός πεπρωμένου και να επιβεβαιώνει τη θεωρία περί «προγραμματισμένης» θνησιγένειας όλων των μορφών πολιτισμού -επομένως και του σύγχρονου δυτικού. Όμως η σπενγκλερική υπόθεση του αναπόδραστου και «σκοτεινού» ανθρώπινου πεπρωμένου μπορεί να γίνει πρόκληση δημοκρατικής αναγέννησης κατά της παρακμής. Είναι ίσως δευτερεύον να εξεταστεί η ακρίβεια τούτης της γερμανικής «ρομαντικής προφητείας».
Το χέρι και η ομιλία στη σκέψη του Όσβαλντ Σπένγκλερ
Αυτό που διαχωρίζει το χέρι από το όπλο, λέει ο Σπένγκλερ, είναι η τεχνική διαδικασία: «[α]φενός στην παραγωγή του όπλου, αφετέρου στη χρήση του. Όπως υπάρχει μια τεχνική για την κατασκευή του βιολιού υπάρχει και μια τεχνική για το παίξιμο του βιολιού. Αυτή η ανωτερότητα του ανθρώπου να επιλέγει και να κατασκευάζει σύμφωνα με τα δικά του μέτρα και τις ανάγκες τα όπλα του και τα εργαλεία του, συνιστά την απελευθέρωση από τον καταναγκασμό του είδους.
Τεύχος 1 – Σημειώσεις εκτός γραμμής για τη δημόσια υποκρισία
ετά από τέσσερα χρόνια διαδικτυακής αρθρογραφίας νιώσαμε ότι ήρθε η ώρα να περάσουμε στον έντυπο λόγο ευελπιστώντας να ενισχύσουμε τον ζωντανό διάλογο και την επαφή με τους αναγνώστες που επιμένουν στην παραδοσιακή μορφή του. Το περιοδικό θα μας δώσει τη δυνατότητα να επεξεργαζόμαστε και να…