Ο επίκαιρος διάλογος για το ζήτημα του σεξισμού διεξάγεται στη βάση δυο θεμελιωδών αρχών Δικαίου που βρίσκονται σε διαμάχη μεταξύ τους. Από τη μία το δίκαιο της συμβασιοκρατίας, το οποίο υποστηρίζει τον μεταβλητό χαρακτήρα των φύλων, και ανάγει τις αιτίες για το φαινόμενο των σεξουαλικών διακρίσεων και της έμφυλης βίας στην Πατριαρχία. Από την άλλη το πατρογονικό δίκαιο, το οποίο θεωρεί την παράδοση ως αυθεντία, και αποδίδει τις αιτίες της έμφυλης βίας και τις νευρώσεις των φύλων στον Μηδενισμό και τον Ηδονισμό. Οι δύο αυτές απόψεις συχνά εκφράζουν διαφορετικές αφετηρίες πολιτικής σκέψης. Έτσι με πλάγιο τρόπο εξυπηρετούν, όχι τόσο μια αδέκαστη αναζήτηση του Δικαίου, αλλά την επικύρωση των πολιτικών και ιδεολογικών τους προτιμήσεων.