Ζαν Μπωντριγιάρ – Η κούραση
Υπάρχει στο εξής ένα παγκόσμιο πρόβλημα της κούρασης, όπως υπάρχει ένα παγκόσμιο πρόβλημα της πείνας. Παραδόξως, η ύπαρξη του ενός αποκλείει το άλλο: η ενδημική, ανεξέλεγκτη κούραση είναι, μαζί με την ανεξέλεγκτη βία […], χαρακτηριστικό των πλούσιων κοινωνιών, και απορρέει μεταξύ άλλων από το ξεπέρασμα…
Ζιλ Λιποβετσκί και Ζαν Σερουά – Οι αντιφάσεις της υπερνεωτερικής κουλτούρας
μτφρ.: Κοκαρίδας Αθανάσιος Η αισθητικοποιημένη ηθική της υπερνεωτερικότητας ταυτίζεται με το ηδονιστικό ιδεώδες περί ψυχαγωγίας, αποδίδοντας καθ’ αυτόν τον τρόπο μια μαζική νομιμοποίηση σε ό,τι αφορά στις απολαύσεις και στην αναζήτησή τους στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Αλλά αυτός ο πολιτιστικός ηδονισμός, όσο πηγαίος κι αν…
Thomas Paine – Αγροτική Δικαιοσύνη
…η σπουδή των δικαιωμάτων του ανθρώπου σε αυτόν τον κόσμο αποτελεί έναν νέο τομέα του επιστητού, και δη έναν τομέα που χρήζει προστασίας από την ιερατική απάτη και τη θρασύτητα της μακράν υφιστάμενης καταστολής, θεώρησα σωστό να θέσω αυτό το μικρό εγχείρημα υπό την προστασία σας. Όταν συλλογιζόμαστε τη μακρά και πυκνή νύχτα, στην οποία παρέμειναν βυθισμένες η Γαλλία και ολόκληρη η Ευρώπη εξαιτίας των κυβερνήσεών τους και των ιερέων τους, πρέπει να νιώθουμε λιγότερη έκπληξη απ’ ότι θλίψη απέναντι στην αμηχανία που προκαλεί η πρώτη έκρηξη φωτός που διαλύει το σκότος. Το συνηθισμένο στο σκοτάδι μάτι μπορεί δύσκολα να αντέξει στην αρχή το άπλετο φως της ημέρας.
Μόρσιμον ἦμαρ
Παραφράζοντας τα λόγια του Κονδύλη, ο φόβος και η ελπίδα παρεμποδίζουν συστηματικά την κατανόηση των ανθρώπινων ζητημάτων. Αλλά η ελπίδα ξεπερνιέται πολύ πιο δύσκολα από ότι ο φόβος. Κατά τα φαινόμενα, η ιστορία προχωρά με γοργούς ρυθμούς, σε αντίθεση με τις τεχνικές της νεοαριστερής ιδεολογικοποίησης και της ποπ ακαδημαϊκής ξύλινης διανόησης, που ούτε ανανεώνονται, ούτε εμπλουτίζονται. Μονάχα ανακυκλώνονται, καταναλώνονται και αναπαράγονται για να καταστούν και πάλι βορρά των ανθρώπινων επιθυμιών, έως ότου επέλθει ο τελικός κορεσμός. Σε τούτη την εξέλιξη, η πορεία των αριστερών διακρίνεται ολοφάνερα. Οπωσδήποτε αυτή η απουσία στοχασμού και δράσης, καθώς και η μανιώδης επίκληση στον κόσμο των ανεκπλήρωτων προσδοκιών, συνδέεται με τις ιδεοληπτικές παραισθήσεις των διανοούμενων του «ευρωκομμουνισμού» (με την ευρύτερη έννοια του όρου) που χαρακτηρίζει τους ακόλουθους της νεοαριστερής βιομηχανίας παραγωγής εφήμερων και εύπεπτων σχημάτων.
Jean-Pierre Dupuy – Τεχνολογία και Μεταφυσική
Η θετικιστική φιλοσοφία που κινεί το μεγαλύτερο μέρος της μοντέρνας επιστήμης και τεχνολογίας (και το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης φιλοσοφίας) αντιλαμβάνεται τη «μεταφυσική» ως μια άνευ νοήματος αναζήτηση απαντήσεων σε ερωτήσεις που δεν επιδέχονται απάντηση· αλλά ο Karl Popper, ακολουθώντας το δρόμο που άνοιξε ο Emil Meyerson, έδειξε ότι δεν υπάρχει κανενός είδους επιστημονικό (ή, επιπλέον, τεχνολογικό) ερευνητικό πρόγραμμα που να μην εδράζεται σε ένα σύνολο γενικών υποθέσεων σχετικά με τη δομή του κόσμου. Σίγουρα, αυτές οι μεταφυσικές αντιλήψεις δεν είναι εμπειρικά ελέγξιμες και δεν υπόκειται σε «διάψευση». Ωστόσο, αυτό δεν συνεπάγεται ότι δεν είναι ενδιαφέρουσες, ουσιώδης και ότι δεν παίζουν έναν θεμελιώδη ρόλο στην πρόοδο της επιστήμης.
Τι θέλει πραγματικά το Ισλαμικό Κράτος;
Πώς δημιουργήθηκε και ποιες είναι οι προθέσεις του; Η απλότητα των ερωτήσεων αυτών μπορεί να σας ξεγελάσει, και λίγοι ηγέτες της Δύσης φαίνεται να έχουν τις απαντήσεις σε αυτές. Το Δεκέμβριο, η εφημερίδα Τhe New York Times δημοσίευσε εμπιστευτικά σχόλια του αντιστράτηγου Μάικλ Κ. Ναγκάτα, διοικητή των Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, ο οποίος παραδέχθηκε ότι μόλις είχε αρχίσει να κατανοεί τα αιτήματα του Ισλαμικού Κράτους. «Δεν έχουμε καταπολεμήσει την ιδέα», ανέφερε. «Δεν καταλαβαίνουμε καν την ιδέα». Πέρυσι, ο Πρόεδρος Ομπάμα χαρακτήρισε ποικιλοτρόπως στο Ισλαμικό Κράτος, ως «μη Ισλαμικό» και ως τη «παιδική σχολική αθλητική ομάδα» της Αλ Κάιντα, ισχυρισμοί που δημιούργησαν σύγχυση σχετικά με την οργάνωση και ίσως συνέβαλαν σε σημαντικά στρατηγικά λάθη.
Το Ισλαμικό Κράτος απέναντι στις εσωτερικές αντιθέσεις της Ευρώπης
Αναφορικά με το Χαλιφάτο: μια νεωτερική εξέγερση στη νεωτερικότητα. «Τρόμος δίχως αρετή είναι όλεθρος και αρετή δίχως τον τρόμο είναι αδυναμία» Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος Γράφουν οι Αθανάσιος Γεωργιλάς και Νικόλας Γκίμπης Δίχως αμφιβολία, οι ιδρυτικοί πατέρες του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Συρίας (εφεξής ΙΚ)…
Σερζ Λατούς – Προς μια κοινωνία της λιτής αφθονίας
«Εάν εξαλειφθεί ο πόνος που προκαλείται από την ανάγκη, τότε τα απλούστερα φαγητά δίνουν εξίσου μεγάλη ικανοποίηση με εκείνη που προσφέρει ένα διαιτολόγιο στο οποίο κυριαρχεί η αφθονία» Επίκουρος, Επιστολή προς Μενοικέα, § 130 «Όποιος έχει θέσει τον εαυτό του πέρα από κάθε επιθυμία, ποια…
Ζίγκμουντ Μπάουμαν – Μας ωφελεί όλους ο πλούτος των ολίγων;
Μια πρόσφατη μελέτη από το Παγκόσμιο Ινστιτούτο για την Έρευνα της Οικονομικής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου των Ηνωμένων Εθνών παρουσιάζει ότι το 1% των πιο πλούσιων ενηλίκων κατείχε μόνο του το 40% των παγκόσμιων περιουσιακών στοιχείων το 2000, και ότι το 10% των πιο πλουσίων έλεγχε το 85% του παγκόσμιου συνολικού πλούτου. Το κατώτερο ήμισυ του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού κατείχε το 1% του παγκόσμιου πλούτου. [i] Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από ένα στιγμιότυπο μιας συνεχούς διαδικασίας… Όλο και πιο δυσάρεστα και χειρότερα από ποτέ εμφανίζονται καθημερινά τα νέα για την ισότητα των ανθρώπων καθώς και για την ποιότητα της ζωής όλων μας.
Τα άκυρα επιχειρήματα και η οικονομία της σκέψης
Ως άκυρα επιχειρήματα ονομάζεται μια μεγάλη σειρά από εσφαλμένα ή ατελή σκεπτικά που διαπιστώνονται στην ανθρώπινη επικοινωνία και στη διατύπωση κρίσεων. Το πρώτο έργο στο οποίο εντοπίζονται και περιγράφονται τέτοιοι συλλογισμοί είναι οι Σοφιστικοὶ ἔλεγχοι του Αριστοτέλη, όπου παρατίθενται μία σειρά από τεχνικές, λεκτικά και λογικά τεχνάσματα, που χρησιμοποιούσαν οι σοφιστές ως γυμνάσματα για να οδηγούν τον συνομιλητή τους σε παράδοξο συμπέρασμα και πλάνη. Ο κατάλογος εμπλουτίστηκε αργότερα μετά τον Μεσαίωνα στη λατινική βιβλιογραφία γι αυτό πολλά από τα δημοφιλή άκυρα επιχειρήματα διασώζονται με λατινική ονομασία