«Πέρα από την επιστήμη και την θρησκεία»: εξετάζοντας και ξεπερνώντας ένα παλιό δίπολο
Επιστήμη, ηθική και μαγεία βρίσκονται σε στενή σχέση με την θρησκεία, επειδή διαπραγματεύονται ζητήματα θρησκευτικής σημασίας – όπως η άγνοια, η αδικία και η οδύνη. J.M.Yinger[i] Μέσα στην αβεβαιότητα του κόσμου διαχρονικά ο άνθρωπος, καθώς μεταβαίνει σε νέα επίπεδα συνειδητότητας, τα οποία βέβαια δεν μπορούν…
Γιώργος Ν.Πολίτης και το «Παράδειγμα της Ελλάδας»: ατομική και συλλογική ταυτότητα εν μέσω Πανδημίας
Οι συμφορές δεν είναι βέβαια ασυνήθιστες, όμως κανείς δεν τις πιστεύει, ώσπου να του πέσουν στο κεφάλι. Και στον κόσμο υπάρχουν και επιδημίες και πόλεμοι, που βρίσκουν πάντα απροετοίμαστους τους ανθρώπους. Albert Camus[i] Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός πως το «δυτικό υποκείμενο», σαν πρωτόγνωρο ανθρωπολογικό δείγμα της…
Μερικές σκέψεις του π.Νικόλαου Λουδοβίκου σχετικά με την υπαρξιακή κρίση της Δύσης και την άνοδο του «Βελούδινου Ολοκληρωτισμού»
Είδα ένα κακό σε τούτον δω τον κόσμο· σαν να μην ήξερε αυτός που είχε το κουμάντο τι έμελλε να γίνει. (Ο Εκκλησιαστής: 10§5[i]) Είναι δεδομένο ότι, πολλές φορές, είμαστε προκατειλημμένοι απέναντι σε κάποιον που τελεί υπό το χρίσμα του ιερωμένου. Αυτό οφείλεται, πέρα από…
Η «Λυρική Γενιά» του Francois Ricard: μια σκιαγράφηση της «Μεταπολεμικής Γενιάς» των Boomers στην Δύση
Σαν να αναδύονταν από το υπόγειο οι παρακατιανοί χίπστερ της Αμερικής, μια νέα γενιά μπιτ που σιγά σιγά έσμιγα μαζί της. Jack Kerouaci Είναι συχνό το φαινόμενο να θεωρούμε, ειδικά οι νεώτεροι, τις παλαιότερες και δη μεγαλύτερες γενιές, ως αυτές που άνοιξαν τον «ασκό του…
Η «Ισχύς και Απόφαση» του Παναγιώτη Κονδύλη ή η Ιστορία των Ιδεών ως πεδίο πάλης και αντιθέσεων
Η διάνοια χαρακτηρίζεται από μια φυσική έλλειψη κατανόησης της ζωής. Henri Bergsoni Μικρή εισαγωγή στο έργο του Παναγιώτη Κονδύλη Ο Παναγιώτης Κονδύλης είναι, ίσως, μια από τις πιο σημαντικές και διεθνώς αναγνωρισμένες μορφές του ελληνικού φιλοσοφικού λόγου των τελευταίων δεκαετιών.ii Καθώς, η εμβέλεια της σκέψης…
Από τον Carl Schmitt στον Giorgio Agamben: μερικές κριτικές παρατηρήσεις πάνω στη «κατάσταση εξαίρεσης» και την «πολιτική της επιδημίας» – Μέρος Β’
Συνέχεια από το πρώτο μέρος Η μεταφυσική σχέση του Εγώ με τον Άλλον άνθρωπο, κυλάει μέσα στην μορφή του Εμείς, λαχταρά ένα Κράτος, θεσμούς, νόμους που είναι η πηγή της καθολικότητας. Αλλά αν αφεθεί ανεξέλεγκτη η πολιτική φέρει μέσα της μια Τυραννία. Emmanuel Levinasi 2).Η…
Από τον Carl Schmitt στον Giorgio Agamben: μερικές κριτικές παρατηρήσεις πάνω στη «κατάσταση εξαίρεσης» και την «πολιτική της επιδημίας» – Μέρος Α’
Αποτελεί γεγονός ότι ζούμε σε μια εποχή, όπου ο άνθρωπος έχει αποκοπεί από κάθε τι που το συνδέει με την ανθρώπινή του φύση και ουσία. Μια εποχή που ακόμη και η λογική σκέψη και η «ορθολογικότητά» της, έχει υποπέσει σε μια στείρα αισιόδοξη δοξασία μιας νέας και χοντροκομμένης «πίστης» σε μια «ανθρώπινη πρόοδο», η οποία όμως, σε σχέση με την παλαιότερη μορφή της, κρύβει επιμελώς πίσω της μια αφοπλιστική και βαθιά κατάθλιψη του σύγχρονου ανθρώπου. Γιατί αυτός παρατηρεί ότι η κυριαρχία του πάνω στον φυσικό κόσμο δεν είναι απόλυτη, καθώς το «σάγμα του κόσμου», αυτό το πανάρχαιο «πέπλο της Μάγια», απλά ανασηκώνεται για λίγες μόνο στιγμές, τις οποίες βαπτίζει «εξαιρετικές», που, όμως, είναι ανήμπορες να του δώσουν την «απόλυτη» γνώση της πραγματικότητας που διακαώς επιθυμεί.
Ludwig Klages και «Ο άνθρωπος και η γη»: μια völkisch ριζοσπαστική και οικολογική κριτική στην «Ιδέα της Προόδου»
Ο άνθρωπος, χάνοντας την επαφή του με το μυστικό τραγούδι της υπαίθρου, έχει ξεχάσει ότι ο Κόσμος είναι ένα «αλληλεπιδρών Όλον», το οποίο περιλαμβάνει όλα τα έμβια όντα καθώς και το περιβάλλον ως σύνολο. Τα ανθρώπινα δημιουργήματα για αιώνες ήταν συνδεδεμένα με το οργανικό αυτό Όλον, μέχρι που με την αποκοπή από την ύπαιθρο και το πνεύμα της χάθηκε η σύνδεση αυτή. Ο άνθρωπος μάλιστα έφτασε στο σημείο να πιστεύει ότι μέσω της Χημείας θα δημιουργήσει ζωή ξεχνώντας ότι ο δοκιμαστικός του σωλήνας απλά αξιοποιεί τις χημικές ουσίες που κρύβουν ήδη μέσα τους Ζωή, όπως κάθε τι στην φύση, και δεν αποτελεί απλά εργαστηριακό υλικό.
Oswald Spengler : «Αντιδραστικός» διανοούμενος ή σκοτεινός Προφήτης της «Παρακμής του Δυτικού Πολιτισμού»;
Η γερμανική φιλοσοφική παράδοση του 19ου αιώνα σημαδεύτηκε από τις εξελίξεις οι οποίες σημάδεψαν την κοινωνία με τον ερχομό της Βιομηχανικής Επανάστασης στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα η ανάμειξη των πρώιμων στοιχείων του Ρομαντικού Κινήματος με έναν εξίσου πρώιμο και ιδιότυπο Βιταλισμό.
Αλήθειες και ψέματα σχετικά με την φιλοσοφία του Νίτσε
Ο Φρειδερίκος Νίτσε (Friedrich Nietzsche) είναι ίσως μια από τις πιο παρεξηγημένες μορφές του 19ου αιώνα. Ίσως μάλιστα ο πιο ιδιαίτερος και εκκεντρικός φιλόσοφος της εποχής του. Επηρεασμένος αρχικά από τον Schopenhauer και τον Wagner καταφεύγει στην πλήρη αποκήρυξή τους, με τον ίδιο τρόπο που εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του έδρα στην Βασιλεία και ξεκίνησε τις περιπλανήσεις του στην Νότια Ευρώπη και δη στην Ιταλία.