Το Άγιο Φως το Αληθινό
Γράφουν οι: Σοφία Ζήση και Γιώργος Κουτσαντώνης Επαναλαμβάνεται, για άλλη μια χρονιά, η ίδια ανούσια και ατελέσφορη συζήτηση σχετικά με την μεταφορά του Αγίου Φωτός από την Ιερουσαλήμ, με ιδιαίτερη μνεία να γίνεται στην μετά μανίας αμφισβήτηση της θαυματουργικής υπόστασης του γεγονότος της Αφής. Οι σκωπτικές και υποτιμητικές…
Ο Διαφωτι(ζ)μός και οι Διαφωτι(ζ)μένοι
Γράφουν οι: Σοφία Ζήση και Γιώργος Κουτσαντώνης Κυκλοφορεί, από ιδρύσεως ελληνικού κράτους, από στόμα σε στόμα και από συνείδηση σε συνείδηση, ο μύθος ότι εμείς οι Έλληνες, δεν ήμασταν παρά ένα μάτσο αγροίκοι και αμόρφωτοι χωρικοί, ώσπου κάποια στιγμή, οι πιο διεθνείς από εμάς, δηλαδή…
Οι πολιτισμικοί πόλεμοι και η ασυνείδητη δημοσιογραφία
Ο λόγος περί του άρθρου της Ελεάννας Βλαστού για την Καθημερινή “Γιατί η Σκωτία αλλάζει φύλο;” αναφορικά με την πρόσφατη πολιτική διαμάχη μεταξύ της κυβέρνησης του Ρίσι Σούνακ και της ημιαυτόνομης κυβέρνησης της Σκωτίας, υπό την προσφάτως παραιτηθείσα [1] πρώτη Υπουργό Νίκολα Στέρτζον, σχετικά με…
H χαμένη αθωότητα της Τέχνης
δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Εστία, στις 20/03/2022 Μετά την ακύρωση ρωσικών συμμετοχών από μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις, ως επακόλουθο ήρθαν και οι διεθνείς ακυρώσεις πολιτιστικών παραγωγών: συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, φεστιβάλ εικαστικών τεχνών δεν θα συμπεριλάβουν για το προβλέψιμο μέλλον ρωσικούς πολιτιστικούς οργανισμούς. Στα καθ’ ημάς, η αναστολή…
Συνέντευξη με την θεατρική συγγραφέα Δέσποινα Καλαϊτζίδου
Με δεδομένη την χαρακτηριστικά μικρή και φθίνουσα προτίμηση που δείχνουν οι θεατρικοί σκηνοθέτες και παραγωγοί στο νέο ελληνικό έργο, μόνο ελπιδοφόρο μπορεί να είναι πως υπάρχουν άνθρωποι του θεάτρου που επιμένουν στην παραγωγή της ελληνικής δραματουργίας, και έχουν να προτείνουν σημαντικά νέα έργα που μπορούν…
Ο πόλεμος της επικαιροποίησης και τα αντανακλαστικά της Tέχνης
Κατά το κλείσιμο της τελευταίας παράστασης της όπερας Siegfried του Richard Wagner τον Φεβρουάριο του 2022, ο ήρωας κείτεται νεκρός, αυτή τη φορά όχι όπως στις προηγούμενες παρουσιάσεις της παραγωγής του Teatro Real της Μαδρίτης, αλλά καλυμμένος με την Ουκρανική σημαία. Δημοσιεύματα αναφέρουν πως η…
Τα σύκα και η σκάφη: τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία σε απαξίωση
Βρέθηκαν και θα βρεθούν πολλοί να χαιρετήσουν την απόρριψη των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων (ή/και των βραβείων εν γένει) ως αξιέπαινη ηθική στάση. Η ηθικολογία αυτή ωστόσο δεν είναι/ήταν ποτέ μια στάση εντιμότητας, αλλά μια ευκαιρία προβολής προσωπικής ιδεολογικής/αξιακής τοποθέτησης. H απαξίωση του ίδιου του θεσμού…
Νέοι της Σιδώνος, 400 μ.Χ. ή 1970: οι καβαφικές επιδιώξεις του Μανώλη Αναγνωστάκη
Το κείμενο αυτό θα αντιπαραβάλλει το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη, Νέοι της Σιδώνος, 400 μ.Χ. με το σχεδόν ομώνυμό του ποίημα Νέοι της Σιδώνος, 1970, του Μανώλη Αναγνωστάκη, προκειμένου να αναδείξει μάλλον τις διαφορές, παρά τις ομοιότητες, μεταξύ των δύο έργων, με τελικό σκοπό να…
Aισθάνομαι άρα υπάρχω: Λόγος και συναίσθημα στον θεατρικό Πιέρ ντε Μαριβώ
Ο Ορτένσιος, ο σοφολογιότατος που έχει προσλάβει η Μαρκησία για να φροντίζει την βιβλιοθήκη της, διαβάζει για εκείνη και τον παρευρισκόμενο Ιππότη γνωμικά του στωικού ρωμαίου φιλοσόφου Σενέκα σχετικά με την υπεροχή της λογικής έναντι του συναισθήματος. Ο Ιππότης δείχνει την έντονη ενόχλησή του, διακηρύσσει…
Ο ακραιφνής ρεαλισμός του Γιώργου Διαλεγμένου
Ο Γιώργος Διαλεγμένος συστήθηκε στο κοινό ως το δαιμόνιο παιδί του ελληνικού θεάτρου με τα έργα Χάσαμε τη θεία, στοπ! (1975) και Μάνα, μητέρα, μαμά (1979). Καθημερινοί, λαϊκοί χαρακτήρες, υπόθεση απλή και γραμμική, φυσικός και αποσπασματικός λόγος είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των κειμένων. Θα υποστηρίξω…