Φρειδερίκος Νίτσε: αποσπάσματα από το Εμείς οι φιλόλογοι (Α μέρος)
Μετάφραση και προλογισμός: Κωνσταντίνος Μπαλατσός Επέλεξα να μεταφράσω ορισμένες σημειώσεις του Νίτσε, οι οποίες αφορούσαν ένα έργο που είχε σκοπό να γράψει υπό τον τίτλο Wir Philologen, καθώς θεωρώ ότι παρουσιάζουν σε πρωτόλεια μορφή τις ιδέες που ανέπτυξε στα επόμενα έργα του. Παρά τον αποσπασματικό,…
Οι μετανάστες στα πολωνικά σύνορα και η συγκεχυμένη αντίδραση της Ε.Ε
Μετάφραση και σχόλιο: Γιώργος Κουτσαντώνης Μεταφράζουμε ένα ενδιαφέρον άρθρο από το geopolitica.info που αναδεικνύει, έστω και με επιείκεια, το διαχρονικό πρόβλημα των Βρυξελλών, να έρθουν σε επαφή με την σύγχρονη γεωπολιτική πραγματικότητα και να ξεπεράσουν το σύνδρομο της άκαρπης καταγγελίας που μόνο αδυναμία υποδηλώνει και σύγχυση…
Edward Skidelsky – Η σκιά του ολοκληρωτισμού (μέρος β’)
μτφρ.: Μύρων Ζαχαράκης Ενίοτε μάλιστα πραγματοποιούν και ορισμένα ειδικά «τελετουργικά», για να τους υποβοηθήσουν στο συγκεκριμένο εγχείρημα. Για παράδειγμα, οι συμμετέχοντες σε μια «πορεία προνομίων» (“privilege walk”) απαιτείται να κάνουν ένα βήμα πίσω για κάθε ειδικό προνόμιο που απολαμβάνουν (λευκός, άνδρας, straight, ετεροφυλόφιλος κ.λπ.) και…
Το φαινόμενο «Squid Game»: διπλωματία, λογοκρισία και γεωπολιτική του διαδικτύου
Μετάφραση και προλογισμός: Γιώργος Κουτσαντώνης Μεταφράζουμε μια σύντομη ανάλυση για τη χρήση της ήπιας ισχύος, από την πλευρά της Νότιας Κορέας, όχι μόνο για τη γεωπολιτική της αξία, αλλά και γιατί προσφέρεται ως αντιπαράθεση στις θλιβερές τάσεις άκαρπης παλινιδικίας και αποδόμησης που έχουν εγκατασταθεί (καί)…
Ἡ μεγάλη ψευδαίσθηση τοῦ Ἑρβὲ Μαζουρὲλ*
Τὸ κείμενο δημοσιεύθηκε στὸ Le Figaro Histoire, τεῦχος Ὀκτωβρίου-Νοεμβρίου 2021, μὲ ἀφιέρωμα στὸ 1821. Μετάφραση: Μαρία Κορνάρου — // — Ὅταν ξέσπασε ἡ ἑλληνικὴ ἐξέγερση, τὴν ἄνοιξη τοῦ 1821, οἱ Εὐρωπαῖοι κινητοποιήθηκαν γιὰ τοὺς κληρονόμους τῆς Ἑλληνικῆς ἀρχαιότητας καὶ τοὺς θεμελιωτὲς τοῦ πολιτισμοῦ τους. Ἀνακάλυψαν…
Η αποχώρηση από το Αφγανιστάν και οι συνέπειες στον Ινδο-Ειρηνικό
Μτφρ: Γιώργος Κουτσαντώνης Τα τραγικά γεγονότα στο Αφγανιστάν έχουν τραβήξει την παγκόσμια προσοχή και πολλοί διεθνείς παρατηρητές αμφισβητούν την προβολή των ΗΠΑ εκτός των συνόρων τους και την ικανότητα της Ουάσινγκτον να διατηρήσει τη στρατηγική της υπεροχή και το ίδιο το μέλλον της παγκόσμιας ισορροπίας…
Giorgio Cuzzelli: Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν – γιατί πήγαμε και τι μάθαμε
μτφρ: Γιώργος Κουτσαντώνης Στις 30 Ιουνίου, ο Ιταλός υπουργός Άμυνας, Lorenzo Guerini, ανακοίνωσε την αποχώρηση και του τελευταίου Ιταλού στρατιώτη από το Αφγανιστάν. Ολοκληρώθηκε έτσι μια εικοσαετής δέσμευση της Ιταλίας, η οποία είδε τις ένοπλες δυνάμεις της να χρησιμοποιούνται μαζικά σε μάχες, στο πλαίσιο μιας…
Η «Ναυτική Διπλωματία» στο σύγχρονο γεωπολιτικό πλαίσιο
Η δεύτερη δραστηριότητα είναι πολύ σημαντική και συνδέεται στενά με αυτήν του τέταρτου προαναφερόμενου σημείου. Το Ναυτικό υπήρξε πάντα ο πρεσβευτής του Κράτους του ενώ ο ανθρώπινος παράγοντας (man-power) και η τεχνολογία αντιπροσωπεύουν τη ραχοκοκαλιά του. Στην πραγματικότητα, όπως είπε ο Κρόμγουελ, «ο άνθρωπος του πολέμου είναι ο καλύτερος πρεσβευτής!». Η διοργάνωση εκδηλώσεων «στο Κατάστρωμα» χρησιμεύει για τη δημιουργία δεσμών μεταξύ του προσωπικού των διαφόρων Πολεμικών Ναυτικών, ενισχύοντας τη διαπροσωπική προσέγγιση (people-to-people), καθώς και την ανάπτυξη διπλωματικών αλληλεπιδράσεων για τη μεταφορά μηνυμάτων από τη Μητέρα Πατρίδα. Αυτές οι εκδηλώσεις «στο Κατάστρωμα» με την παρουσία Αξιωματικών, αλλά και πολιτικού προσωπικού κάνουν πιο καρποφόρες, και για τα δυο Μέρη, τις διμερείς συνομιλίες.
Gianfranco Mormino – Η πολιτική διάσταση της θυσίας στον Ρενέ Ζιράρ
Ο Ρενέ Ζιράρ δεν ασπάστηκε ποτέ τον αριστοτελικό ορισμό του ανθρώπου ως «φύσει πολιτικόν ζώον». Η ανθρωπολογία του δεν προβλέπει εύκολες αρμονίες ή έμφυτες τάσεις που οδηγούν με τρόπο φυσικό στη συνεργασία· αντιθέτως, το πλεόνασμα μίμησης που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο, σε σύγκριση με άλλα είδη, είναι για αυτόν ένα δίκοπο μαχαίρι που, ενώ από τη μία πλευρά επιτρέπει την ανάπτυξη εκλεπτυσμένων δεξιοτήτων, από την άλλη εκθέτει σε κίνδυνο απώλειας οποιασδήποτε ικανότητας του ανθρώπου να ελέγξει τα γεγονότα και να υποπέσει στο χάος της βίας. Ενώ γίνεται όλο και πιο εξειδικευμένη, στην αντιμετώπιση των φυσικών κινδύνων, η ανθρωπότητα παραμένει ανίσχυρη μπροστά σε εκείνους που τεχνητά σφυρηλατεί από μόνη της, ζώντας σε μια συνεχή κατάσταση αυτο-προκαλούμενης επισφάλειας. Με αυτή τη θέση του ο Ζιράρ είναι σύμφωνος με την κριτική που ασκεί ο Χομπς στην αριστοτελική πολιτική δομή, που υπαγορεύεται από μια σύλληψη του ανθρώπου η οποία δεν αφήνει χώρο στην ψευδαίσθηση μιας τάξης που είναι εγγεγραμμένη στη φύση.
Andrea Marcolongo* – «Η υποχώρηση των κλασσικών σπουδών είναι αποτέλεσμα πνευματικής οκνηρίας».
Άρθρο που πρωτοδημοσιεύτηκε στη Le Monde. Μεταφράζει από τα γαλλικά ο Αλέξανδρος Μπριασούλης Η πρόσφατη κατάργηση των ελληνικών και λατινικών ως υποχρεωτικών μαθημάτων στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον δεν μου προκαλεί μόνο δυσαρέσκεια, αλλά και βαθιά ανησυχία. Δεν είναι απλά ένα φαινόμενο των καιρών μα, περισσότερο,…