Το κόστος του ψέματος των Sky UK και ΗΒΟ (για την ιστορική σειρά Τσερνόμπιλ)
Ποιος ευθύνεται πραγματικά για ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα υπερβολικών ταχυτήτων; Η επιστήμη που βρίσκεται πίσω από μια τεχνολογία η οποία κατασκευάζει αυτοκίνητα που αγγίζουν ταχύτητες των 300χλμ την ώρα; Ο πωλητής της εταιρίας που πουλάει τα αυτοκίνητα; Ο οδηγός που παραβαίνει όλους τους κανόνες οδικής ασφάλειας;…
Διακοσμητικές υποψηφιότητες για πολιτική εκπροσώπηση και άλλα ευτράπελα του εκλογικού φεστιβεξιλεωτισμού
Συνδιαμόρφωση κειμένου: Γκιμπιρίτης Νικόλαος και Γεωργιλάς Αθανάσιος Ι Αρχή και τέλος κάθε προεκλογικής περιόδου είναι η όξυνση, ο διαχωρισμός και η πολεμική αντιπαράθεση. Κομματικά στρατόπεδα, κόμματα, κόμματα κι αποκόμματα, κομμάτια, κομματάκια και κατακερματισμένες παρατάξεις συγκροτούν την καύσιμη ύλη με την οποία λειτουργεί σήμερα ο πολιτικός…
Michael Löwy: Συγχωνεύοντας το Tikkoun και την κοινωνική Ουτοπία
Στην καβαλιστικής προέλευσης θρησκευτική παράδοση το Tikkoun αποτελεί έναν πολύσημο όρο της οραματικής μεσσιανικής διδασκαλίας, που συμβολίζει ταυτόχρονα την αποκατάσταση/επανόρθωση του απολεσθέντος Παραδείσου και τη Λύτρωση του εβραϊκού λαού από τον καταπιεστικό/τυραννικό ιστορικό χρόνο[1]. Ο Michael Löwy στο βιβλίο του Λύτρωση και Ουτοπία (Παρίσι, 1998)…
Οι διχασμένες Μακεδονίες και το μέλλον τους (μέρος β’)
Συνέχεια του πρώτου μέρους: Μακεδονία: Ένα όνομα για όλες τις χρήσεις ∴ δυνατὰ δὲ οἱ προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν, Θουκυδίδης [5.89] Στο πεδίο της επιστήμης των Διεθνών Σχέσεων, η Συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να προσμετρηθεί ως ο θρίαμβος των νεορεαλιστών επί της σχολής…
Μακεδονία: Ένα όνομα για όλες τις χρήσεις (μέρος α’)
Erga omnes (για όλες τις χρήσεις) Όσο και αν θέλει κανείς να εκφράσει έναν αμερόληπτο και αντιδογματικό προβληματισμό για την ονομασία της Μακεδονίας είναι πλέον δύσκολο, ίσως και εντελώς αδύνατο, να μην πληγώσει τα βαθιά αισθήματα και τις αξίες των ανθρώπων που έχουν διαφορετική άποψη….
Η δικτατορία των ζωντανών στον Χρόνο
-Γιατί είναι τόσο γκρίζα τα πρόσωπά τους, θέλησε να μάθει η Μόμο καθώς συνέχισε να τους κοιτάζει. -Γιατί ζούνε από κάτι το νεκρό, απάντησε ο μαστρο-Ώρας. Το ξέρεις πια πως τρέφονται με το χρόνο της ζωής των ανθρώπων. Αυτός ο χρόνος όμως πεθαίνει μ’ όλη…
Το βορειοδυτικό πέρασμα ή ο σύγχρονος Προμηθέας
Είναι απίθανο αν θα μπορέσουμε να βρούμε ανάλογη περίπτωση, όπου η «αντι-μιμητική» διακήρυξη του Oscar Wilde (Life imitates Art) αποτυπώθηκε τόσο απερίφραστα και προφητικά όσο στο βιβλίο της Mary Shelley, Φράνκενσταϊν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας, και τη τραγική κατάληξη της βρετανικής αποστολής του 1845 για…
Διερεύνηση των αρχών του πατριαρχικού και του φεμινιστικού Δικαίου
Ο επίκαιρος διάλογος για το ζήτημα του σεξισμού διεξάγεται στη βάση δυο θεμελιωδών αρχών Δικαίου που βρίσκονται σε διαμάχη μεταξύ τους. Από τη μία το δίκαιο της συμβασιοκρατίας, το οποίο υποστηρίζει τον μεταβλητό χαρακτήρα των φύλων, και ανάγει τις αιτίες για το φαινόμενο των σεξουαλικών διακρίσεων και της έμφυλης βίας στην Πατριαρχία. Από την άλλη το πατρογονικό δίκαιο, το οποίο θεωρεί την παράδοση ως αυθεντία, και αποδίδει τις αιτίες της έμφυλης βίας και τις νευρώσεις των φύλων στον Μηδενισμό και τον Ηδονισμό. Οι δύο αυτές απόψεις συχνά εκφράζουν διαφορετικές αφετηρίες πολιτικής σκέψης. Έτσι με πλάγιο τρόπο εξυπηρετούν, όχι τόσο μια αδέκαστη αναζήτηση του Δικαίου, αλλά την επικύρωση των πολιτικών και ιδεολογικών τους προτιμήσεων.
Ο θρίαμβος του Λόγου: Μακεδονία, καταλήψεις, «κοινωνικός αυτοματισμός»
Αν το τελευταίο επιτευχθεί, η κρίση σημαίνει ότι ένας νέου τύπου, «προοδευτικός» αυτή τη φορά ολοκληρωτισμός ορθώνει τη σκιά του επάνω στην ανθρωπότητα. Ο Λόγος αντιμέτωπος με το Δίκαιο. “Ο Θρίαμβος του Λόγου” αντί του Triumph des Willens. Αρκετά μπερδεμένοι καιροί για να τους αναλύουμε με τυπικούς όρους από τα γνωστά ιδεολογικά σχήματα.
Βυζάντιο και Laïcité (μέρος β’): Περί των παρανόμως τοῖς ἄρχουσιν ἐπί τοῖς ἱεροῖς τολμωμένων
Η διαλεκτική σχέση μεταξύ βυζαντινού “Κράτους” και Εκκλησίας αναιρεί ριζικά την απλοϊκή άποψη του Hegel και κάνει τις επίκαιρες εξαγγελίες περί “συμφωνιών της Πολιτείας με την Εκκλησία” να φαντάζουν άτολμες και υπερφίαλες σε σχέση με τα ριζικά μέτρα και την ολομέτωπη επίθεση που εξαπέλυσαν στην Εκκλησία οι κοσμικοί του Βυζαντίου.