Ο Charles Taylor για τη συγκρότηση του νεωτερικού εαυτού: ο ρομαντισμός και το ιδανικό της «αυθεντικότητας»
«Η Ιστορία των Ιδεών είναι ένα πλούσιο αλλά από τη φύση του ακαθόριστο πεδίο, που αντιμετωπίζεται με εύλογη καχυποψία από τους ειδικούς άλλων επιστημονικών κλάδων μεγαλύτερης ακριβείας, έχει όμως και τις εκπλήξεις και τις απολαβές της. Μεταξύ αυτών είναι και η ανακάλυψη ότι μερικές από…
Nicolas Berdyaev (α’ μέρος): για τον Χριστιανισμό και την «αποτυχία» του μέσα στην Ιστορία
«Η γενιά των Μπουλγκάκωφ και Μπερντιάγιεφ έφτασε στο απόγειό της μέσα από την εμπειρία της περιπλάνησης από και προς τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία». Paul L. Gavrilyuk «Παραφράζοντας τον Παύλο, θα μπορούσαμε να πούμε πως οι “προοδευτικοί” χριστιανοί οραματίζονται ένα αποκαθαρμένο και διάφανο μέλλον, ενώ οι…
Ο ουκρανικός λιμός και οι προεκτάσεις για την κατανόηση της ρωσικής εισβολής
Γράφει ο Γρηγοριάδης Κωνσταντίνος Μία από τις τραγικότερες σελίδες της ευρωπαϊκής ιστορίας του εικοστού αιώνα, η οποία ωστόσο παραμένει αρκετά αγνοημένη στη Δύση, είναι ο λιμός που προκάλεσε η σοβιετική εξουσία τη διετία 1932 – 1933 στην Ουκρανία και οδήγησε, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις,…
Λάουρα ντε Λούκα- μια Ιταλίδα κατά του όρου «γυναικοκτονία»
Μετάφραση και προλογισμός: Γιώργος Κουτσαντώνης Το «Μανιφέστο για την απελευθέρωση του άνδρα: (γραμμένο από μια γυναίκα)» από τις εκδόσεις Algama, είναι μια ευφυής και σύντομη, μόλις 54 σελίδες, κριτική προσέγγιση του σύγχρονου φεμινισμού. Δυστυχώς στο άνυδρο και σχεδόν μονοθεματικό εκδοτικό τοπίο της Ελλάδας, όπως και…
Ρενέ Ζιράρ VS Κορνήλιου Καστοριάδη – βιβλιοπαρουσίαση
Γράφουν: Αλέξανδρος Μπριασούλης και Γιώργος Κουτσαντώνης Η ελληνική βιβλιογραφία του Ρενέ Ζιράρ εμπλουτίστηκε πρόσφατα με την έκδοση ενός νέου τόμου των νεοσύστατων εκδόσεων Πλήθος. Πρόκειται για το «H μιμητική επιθυμία στο Υπόγειο – Διάλογος με τον Κορνήλιο Καστοριάδη», βιβλίο στο οποίο, όπως φαίνεται κι από τον τίτλο του,…
Παναγιώτης Κονδύλης: ο «μηδενισμός» ενός σύγχρονου Έλληνα διανοητή
«Σε κάποια απόμερη γωνιά του εκχυμένου σε αναρίθμητα λαμπυρίζοντα ηλιακά συστήματα σύμπαντος, υπήρξε μια φορά κι έναν καιρό ένα αστέρι, πάνω στο οποίο ευφυή ζώα επινόησαν τη γνώση. Ήταν η πιο υπερφίαλη και η πιο απατηλή στιγμή της “Παγκόσμιας Ιστορίας”, αλλά ήταν βέβαια μονάχα μια…
Francesca Sensini: «Η ελληνική γλώσσα είναι ταξίδι εξερεύνησης του κόσμου και του εαυτού μας»
βιβλιοπαρουσίαση από τον Αλέξανδρο Μπριασούλη συνεπιμέλεια: Γιώργος Κουτσαντώνης Σε αντίθεση με την όποια εικόνα δημιουργούν στο ελληνικό κοινό οι παραμορφωτικοί φακοί του ντόπιου επαρχιωτισμού και της συνακόλουθης εμμονής με τις κάθε λογής ευρωπαϊκές και παγκόσμιες πρωτοπορίες (καθώς και οι όλο και συχνότερες επιθέσεις στις κλασσικές…
Dany-Robert Dufour – «Ο δομισμός κι ο μεταδομισμός ως αιχμές του δόρατος του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού»* μέρος α’: Μισέλ Φουκώ
Τι περίεργος ορισμός της αλήθειας! Ο Φουκώ διεκδικεί το δικαίωμα να ισχυρίζεται αναλήθειες με μόνο κριτήριο τον βαθμό επιρροής τους στην πραγματικότητα. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια περίπτωση επιστημονικής απάτης, σε μια επιχείρηση εξαπάτησης με σκοπό την αποκόμιση κοινωνικής επιρροής. Η αλήθεια είναι ότι ο Φουκώ βρισκόταν μπροστά από την εποχή του: είχε εφεύρει αυτό που σήμερα αποκαλούμε «fake news». Αναρωτιέμαι αν τελικά αυτό που προήγαγε στην πραγματικότητα ο Φουκώ δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που όλοι βιώνουμε σήμερα, την κυριαρχία της μετα-αλήθειας. Ανακάλυψα παρόμοιες περιπτώσεις -υπερβολές, παραλείψεις, έλλειψη αντικειμενικότητας- και σε άλλα έργα του Φουκώ, ιδίως σε αυτά που σχετίζονται με τους θεσμούς. Σε αυτό το πεδίο, ο Φουκώ έμεινε καθηλωμένος σε μια κριτική του καπιταλισμού παλαιού τύπου, δίχως να βλέπει ή δίχως να θέλει να δει, ότι την ίδια εκείνη περίοδο γεννιόταν ένας νέου τύπου, φιλήδονος, λιμπιντικός και αντιθεσμικός καπιταλισμός.
Ο αισιόδοξος βιταλισμός του Henri Bergson
Σύμφωνα με τον Bergson, ολόκληρη η αρχαιοελληνική σκέψη αναζητούσε τα «είδη», δηλαδή τα σταθερά και αμετάβλητα στοιχεία από τα οποία συντίθεται η πραγματικότητα. Με βάση αυτόν τον τρόπο σκέψης, εξιστορεί ο Bergson, προέκυψε η αριστοτελική επιστήμη που θεωρούσε την κίνηση ως εκτροπή από την πρώτη αρχή του κόσμου, το «Κινούν ακίνητον». Αντίστοιχα, η νεότερη επιστήμη που έχει την αφετηρία της στον Γαλιλαίο, αναζητάει τη σταθερότητα μέσα στην πολυπλοκότητα του κόσμου, όπως ακριβώς η αριστοτελική, με τη διαφορά ότι δεν προσπαθεί να βρει τους σκοπούς στους οποίους κατατείνουν τα πράγματα, αλλά τους σταθερούς νόμους που τα διέπουν. Κατά συνέπεια, αν και η νεότερη επιστήμη είναι πιο ακριβής από την αρχαία, επειδή μελετά περισσότερα επί μέρους σημεία μέσα στο χρόνο, ο κόσμος της ζωής παραμένει και σε αυτή απρόσιτος.
Τελικά ποια είναι η πραγματική Αριστερά;
‘The primary lesson here is not about….“socialism” or even “communism” since Castro, Mao, Stalin, and Lenin did not actually attempt to implement any of those ideas.’ (Nathan Robinson, Current Affairs, October 2017) Γράφει ο Γρηγοριάδης Κωνσταντίνος Στις αρχές του προηγούμενου έτους κυκλοφόρησε από το Ινστιτούτο…