Ο Christophe Guilluy για τα «κίτρινα γιλέκα»
Βασικό αίτημα των «κίτρινων γιλέκων» είναι να εξασφαλίσουν την κοινωνική ορατότητά τους. Ως εκ τούτου, αποτελεί δευτερεύουσας σημασίας η όποια συζήτηση αναφορικά με την έκβαση αυτών των κινητοποιήσεων. O αγώνας για την πολιτισμική τους εκπροσώπηση έχει ήδη καταστεί αντικείμενο συζήτησης στο δημόσιο διάλογο. Οι εργαζόμενοι και οι κατώτεροι των μεσαίων τάξεων γίνονται και πάλι ορατοί, μαζί με τους τόπους όπου ζουν.
Επικαιρότητα, σαρκαστικές αλήθειες και μυθεύματα
Άλλωστε είναι γνωστό, ζούμε σε εποχές facebook και τα παραμύθια έχουν μπόλικη πέραση. Ο Δυτικός κόσμος πουλάει και αγοράζει ψέματα με τη σέσουλα. Τα θέλουμε και όταν δεν υπάρχουν έτοιμα τα κατασκευάζουμε οι ίδιοι, γιατί όταν τα νοήματα έχουν χαθεί, η αλήθεια δεν αντέχεται. Ανασηκώνοντας συστηματικά το χαλί, η Δύση κρύβει τα μεγάλα προβλήματα που συνδέονται άμεσα με τις πολιτικές που προάγουν την παγκοσμιοποίηση, την απορρύθμιση των αγορών και την πολιτισμική διάλυση. Το μεταναστευτικό και ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός γίνονται μονίμως αφορμή για μικροπολιτικές συγκρούσεις και τόνους δακρύων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η Camille Paglia για τον Τραμπ, τους Δημοκρατικούς, τη διεμφυλικότητα και την Ισλαμική τρομοκρατία
JVL: Ο Ντόναλντ Τραμπ πρόσφατα διαπληκτίστηκε με τον Τζιμ Κόμει, τον Μπομπ Μιουέλερ, τον Σάντι Καν, τον Εμάνουελ Μακρόν, την Άγκελα Μέρκελ, το ΝΑΤΟ, σταματώ όμως εδώ. Είστε μία από τους ελάχιστους ανθρώπους που από νωρίς κατανόησαν την λαϊκιστική απήχηση του Τραμπ. Κοιτάζοντας την προεδρία του μέχρι στιγμής, νομίζετε ότι εξακολουθεί να έχει την ίδια απήχηση; Τι κάνει σωστά και τί λάθος;
Η εξουσία του ναρκισσισμού
Σχεδόν τρεις δεκαετίες πριν, ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Christopher Lasch εκδίδει την Κουλτούρα του Ναρκισσισμού. Το πολυσυζητημένο αυτό βιβλίο θα γίνει αποδεκτό από ανθρώπους διάφορων πολιτικών χώρων, ενώ την ίδια στιγμή θα δεχθεί ποικίλες αντιδράσεις και σχόλια. Για τον Lasch, λοιπόν, στη μεταπολεμική Αμερική αναδύεται ένας τύπος ανθρώπου που σύμφωνα με τις κλινικές μελέτες εμπίπτει στην κατηγορία του «παθολογικού ναρκισσισμού». Αυτή η παθολογία δεν αφορά μονάχα την καθημερινή ναρκισσιστική συμπεριφορά, δηλαδή τον ηδονιστικό εγωισμό. Έχει να κάνει, εξίσου, και με την ατέρμονη ανάγκη μας για υπερβολικό αυτο-θαυμασμό, καθώς και με την έλλειψη κατανόησης των συναισθημάτων των άλλων.