Καραντίνα, επίσης, δεν σημαίνει στέλνουμε τους πάντες στα καταφύγια για να γλυτώσουμε από τον «ιικό βομβαρδισμό», αλλά οργανώνουμε με σοβαρότητα και αυστηρότητα τη ζωή όλων εκείνων που δεν μπορούν, εκ των πραγμάτων, να κρυφτούν στα οικιακά τους μπούνκερ και που η δραστηριότητά τους είναι απολύτως απαραίτητη για να κρατηθεί όρθια η χώρα. Έλλειμμα προοπτικής σημαίνει απουσία ενός καλά δομημένου στρατηγικού σχεδίου που θα στοχεύει στην προετοιμασία των συνθηκών για την υγεία «μετά απ’ όλο αυτό». Από εδώ και στο εξής, θα ήταν ατελέσφορη και τραγική επιλογή η θυσία του «μετά…» στο βωμό του «πρώτα απ’όλα…».

Περισσότερο όμως από καθετί άλλο ανάδειξε την ανάγκη στήριξης και ενίσχυσης των επαγγελμάτων υγείας ώστε να δημιουργηθούν οι απαραίτητες υποδομές, αλλά και να σχεδιαστούν οι κατάλληλες συνθήκες (σε επίπεδο οργάνωσης και ελέγχου) για την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση των σημαντικών αυτών αγαθών που ονομάζουμε Υγεία και Ποιότητα ζωής. Για να εκφραστεί στην πράξη το καθήκον δεν αρκεί η συστηματική καλλιέργεια της ηθικής πρόσληψης του κόσμου, χρειάζεται επίσης η έμπρακτη στήριξη και η αναγνώριση του έργου των ανθρώπων της υγείας. Η αρμονία και η ισορροπία ανάμεσα στο άυλο νόημα (ηθικό σκέλος) και το υλικό υπόβαθρο είναι πάντα ένα «χρυσό» ζητούμενο. Αυτή η αναζήτηση ισορροπίας, ή αλλιώς «ευπρέπειας» και σοβαρότητας, μπορεί να γίνει η αναγεννητική δύναμη που θα βοηθήσει τον άνθρωπο να ατενίσει το μέλλον με μια πιο βελτιόδοξη ματιά, δηλαδή χωρίς τις ακρότητες -οι οποίες πολύ συχνά βασίζονται σε υπερβολικό πεσιμισμό ή αισιοδοξία- που οδηγούν σε απώλεια ψυχραιμίας και αγωνία.