Προορισμός σπίτι
Γιατί συμβαίνει μερικές φορές τα αντικείμενα να μιλούν περισσότερο στην ψυχή από τον ομιλούντα άνθρωπο και τούτο το γνωρίζουν καλά κυρίως οι άστεγοι. Κάθε σπίτι της ψυχής είναι μια κρυψώνα με μυστικά ριζώματα, άγνωστα στον ξένο και στον άλλο, έχει μέσα του κρυφές και απαγορευμένες γωνιές. Μπορεί κάποιες φορές όλα τα παραπάνω να «καταγραφούν» μόνο από έναν εκ των κατοίκων, ενώ οι άλλοι να τα ζουν και να τα «εισπνέουν» ασυνείδητα. Πάντα όμως το κατώφλι μιας οικίας, υπό μια έννοια, διαχωρίζει τον «ιερό» τόπο, τη θερμή εστία του οίκου, όπου μπορεί να δένεται μια οικογένεια, από τον έξω κόσμο που κάποιες φορές είναι βρώμικος, διαμορφώνει και διακρίνει δύο διαφορετικούς τύπους παρουσίας και ύπαρξης, έχει τη δική του μη αναπαραγώγιμη ατμόσφαιρα
H Πανδημία, ο κεϋνσιανισμός και η Λερναία Ύδρα
Οι πρωτόγνωρες και ακραίες συνθήκες που θα ζήσουν οι κοινωνίες την επόμενη περίοδο και κυρίως ο φόβος του θανάτου από τον ιό θα ξυπνήσει, αργά και σταθερά, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και του μέτρου. Και όπως ακριβώς ξυπνά το ένστικτο της βιολογικής αυτοσυντήρησης, έτσι ξυπνά και αυτό της πολιτισμικής ή ακόμα και της εθνικής στα κοινωνικά άτομα. Άλλωστε, μια οικονομία βασισμένη σε κεϋνσιανά πρότυπα είναι αδύνατο να λειτουργήσει εντός μιας αχαλιναγώγητης παγκοσμιοκρατίας, δίχως τη συντήρηση τοπικών, ή έστω εθνοκρατικών, θεσμών ικανών να ελέγχουν τη ρευστότητα με τέτοιο τρόπο ώστε η τοξικότητα των αγορών να μην πλήττει τις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.