Εγγραφή

* Εισάγετε στην παρακάτω φόρμα τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις για όλες τις τελευταίες καταχωρήσεις της σελίδας. Με τη παροχή του email σας παρέχετε ταυτόχρονα τη συγκατάθεσή σας στο να λαμβάνετε το newsletter. Έχετε δικαίωμα να ανακαλέσετε οποτεδήποτε τη συγκατάθεσή σας. Το email σας θα αποθηκευτεί στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων που τηρεί η ομάδα του ResPublica.Gr και δεν θα αποσταλεί σε οποιονδήποτε τρίτο, δεν θα κοινολογηθεί σε άλλους αποδέκτες. Το email σας διατηρείται για όσο χρόνο δεν έχει ανακληθεί η συγκατάθεσή σας.

Επικοινωνία

Περιοδικό (τελευταία έκδοση)

Το σπόρο της πρώτης Αναγέννησης προσέφερε η Ελληνική γραμματεία στην Εσπερία αιώνες πριν. Η Αναγέννηση εκείνη ήταν μια πραγματική επανάσταση του πνεύματος, ακριβώς όπως αυτή που επιθυμούμε στο σήμερα, επομένως: Σκέψεις εκτός γραμμής για μια νέα Πνευματική Αναγέννηση.

Περιεχόμενα 4ου Τεύχους

1. Προοίμιο
2. Elémire Zolla – Τί είναι η παράδοση (μετάφραση Αλέξανδρος Μπριασούλης).
3. Μύρων Ζαχαράκης – Η αντιπαράθεση Ελλάδας και Δύσης στη σκέψη του Χρήστου Γιανναρά.
4. Γιώργος Κουτσαντώνης – Η ελληνική κλασσική σκέψη στον σημερινό κόσμο: η περίπτωση της Ιταλίας.
5. Θεόδωρος Ντρίνιας – Η στροφή προς την περιφερειοποίηση.
6. Μιχάλης Θεοδοσιάδης – Βυζαντινές εκρήξεις λαϊκού οικουμενισμού και ευκοσμίας: στοχασμοί πάνω στον homo hellenicus.
7. Μαρία Κορνάρου – Κάλβος ο εθνικός ποιητής.
8. Γεώργιος Δρίτσας – Το Βυζάντιο μεταξύ «Μαγικής» ανατολής και «Φαουστικής» Δύσης.

Πρόσφατες δημοσιεύσεις

respublica.gr, Ελληνικά (Αναλύσεις), Πολιτική & Φιλοσοφία

Σκέψεις για τα κινήματα και το Μάη του 1968. Το ρεύμα κριτικής – Γιώργος Κουτσαντώνης

Σήμερα, στον μαζικό, ναρκισσιστικό και γεμάτο αντιφάσεις δυτικό κόσμο, βασιλεύει ο κατακερματισμός. Το «εμείς» γίνεται απλό άθροισμα μοναχικών, αποξενωμένων και ξεριζωμένων, συνεπώς αδυνατεί να λάβει πολιτικό σώμα[4] και εύκολα συντρίβεται κάτω από πομπώδεις διακηρύξεις και οργισμένες καταδίκες στις τηλεοπτικές κάμερες και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης· εκεί όπου σχεδόν τα πάντα εκτονώνονται στα πλαίσια ενός πολιτισμικού πολέμου, που διεξάγεται εξ ολοκλήρου στο ηθικό και στο συναισθηματικό πεδίο.

respublica.gr, Ελληνικά (Αναλύσεις), Πολιτική & Φιλοσοφία

Βελτιοδοξία και ελπίδα – Μιχάλης Θεοδοσιάδης

Παρομοίως στο άρθρο αυτό θα αναζητήσουμε τις πρακτικές συνέπειες και τη συμβολή μιας ανάγνωσης της ανθρώπινης φύσης που αντιβαίνει τον Ρουσσωικό οπτιμισμό περί έμφυτης καλοσύνης. Η πρώτη ενότητα του άρθρου ξεκινά με μια γρήγορη κατανόηση των ανθρώπινων νοητικών διαδικασιών. Ως εκ τούτου, το μυαλό διαιρείται στις ακόλουθες κατηγορίες: α) το εμπειρικό, πάνω στο οποίο η ικανότητα σκέψης αντανακλάται με στόχο να παράγει ορθοκρισία, και β) το υπόγειο μυαλό του «υποκόσμου» που κυριαρχείται από τα πάθη για κυριαρχία.

respublica.gr, Ελληνικά (Αναλύσεις), Πολιτική & Φιλοσοφία

Ο ρόλος των κοινωνικών κινημάτων στην κοινωνική αναπαραγωγή – Η διαμαρτυρία- Θεόδωρος Ντρίνιας

Τα κοινωνικά κινήματα λειτουργούν, λοιπόν, ως μηχανισμοί πρώιμης προειδοποίησης του οργανισμού της κοινωνίας, καθώς αντιδρούν σε προβλήματα που δημιουργούνται από την αυτοαναφορικότητα και την έλλειψη συντονισμού των κοινωνικών λειτουργιών. Εντοπίζουν, αναδεικνύουν και παροχετεύουν στην κοινωνική επικοινωνία θέματα και προβληματικές καταστάσεις που κανένα λειτουργικό σύστημα δεν είχε αναγνωρίσει ως ζητήματα τα οποία αφορούν στη δική του λειτουργία, μέχρι εκείνη τη στιγμή.

respublica.gr, Ελληνικά (Αναλύσεις), Πολιτική & Φιλοσοφία

Βελτιοδοξία και ελπίδα. Ο υπόγειος νους – Μιχάλης Θεοδοσιάδης

Όπως επίσης υποστήριξε και η Arendt, η οργή δεν είναι πάντα «αυτόματη»· δεν πρόκειται, δηλαδή, για μια ασυνείδητη και παρορμητική εκδήλωση επιθυμιών. Θυμικές αντιδράσεις πολλές φορές καθοδηγούνται από ορθή κρίση. Στην περίπτωση αυτή, το συναίσθημα θυμού κατά της αδικίας δεν φράζει το λογισμικό. Αξίζει στο σημείο αυτό να κάνουμε αναφορά στο συνεταιριστικό κίνημα που αναπτύχθηκε στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα σε νότιες και δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ. Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα δημοκρατικά κινήματα της νεώτερης Αμερικανικής ιστορίας μαζί με το Κίνημα για τα Πολιτικά Δικαιώματα.

respublica.gr, Ελληνικά (Αναλύσεις), Πολιτική & Φιλοσοφία

Ο ρόλος των κοινωνικών κινημάτων στην κοινωνική αναπαραγωγή. Διαμαρτυρία και κινητοποίηση – Θεόδωρος Ντρίνιας

Μόνο όταν υπάρξει η σχετική κρατική απόφαση, ένα αίτημα θεωρείται στοιχειωδώς «δικαιωμένο». Οι οικολόγοι περιμένουν μια κρατική ρύθμιση που θα μειώνει το μέγεθος των ψαριών προς αλίευση, οι ομοφυλόφιλες γυναίκες την κρατική αναγνώριση του γάμου τους, οι φιλομεταναστευτικές κινήσεις μια μείωση του χρόνου αναμονής για απόκτηση ιθαγένειας και τα διεθνικά κινήματα την επιβολή κρατικών δασμών στις εμπορικές συναλλαγές ή την επιβολή εμπάργκο σε ένα καταπιεστικό καθεστώς της Ανατολικής Ευρώπης. Ακόμα και οι πιο ριζικές εκδοχές των κοινωνικών κινημάτων αναγκάζονται να αποδεχτούν (ή να δοξολογήσουν) την πρωτοκαθεδρία του πολιτικού με την «κρατική» μορφή του.

respublica.gr, Ελληνικά (Αναλύσεις), Πολιτική & Φιλοσοφία, Ρενέ Ζιράρ

Η ευρωπαϊκή κοινωνία στο καθαρτήριο της βίας: Ο Ρενέ Ζιράρ ερμηνεύει τον Κλάουζεβιτς

Η ανθρωπότητα γεννιέται από την αρχαϊκή θρησκεία μέσω των ιδρυτικών φόνων και των τελετουργιών που απορρέουν από αυτούς».[2] Καταγωγική και εναρκτήρια πράξη της κοινωνικής θέσμισης δεν είναι μια νοητική αφαίρεση – μια νηφάλια και αυθαίρετη απόφαση του καθαρού πνεύματος – αλλά η αχαλίνωτη βία του “όλοι εναντίον όλων”, που απειλεί την κοινότητα με πλήρη εξαφάνιση και που την τελευταία στιγμή ξεσπά στον αποδιοπομπαίο τράγο, στο μέλος αυτό της κοινότητας που κυριολεκτικά αίρει τις αμαρτίες όλων, συγκεντρώνει το κοινό μίσος επάνω του και επιτρέπει έτσι την αποβολή του δηλητηρίου των διαπροσωπικών αντιπαλοτήτων.

respublica.gr, Ελληνικά (Αναλύσεις), Πολιτική & Φιλοσοφία

Οικο-χιλιασμός και αντιναταλισμός – Ο Μεφιστοφελικός πεσσιμισμός

Οι αντιναταλιστικές ιδέες δεν αποτελούν παρά μια από τις πιο έκδηλες μορφές Μεφιστοφελικού πεσσιμισμού: έμμεσα διατείνονται οι υποστηρικτές του BSM πως όχι μόνο τα νέα παιδιά δεν θα έχουν τις δυνατότητες να αναζητήσουν λύσεις στο οικολογικό πρόβλημα (πρόκειται για τον κατάφωρο ελιτισμό τους που σχολιάσαμε πιο πάνω) αλλά επιπλέον, ενόψει ενός αδιεξόδου, κάποιων ανυπέρβλητων δυσκολιών, μιας σημαντικής πρόκλησης που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος, η μοναδική απάντηση είναι η μή ύπαρξη του ίδιου του ανθρώπου. Μάλιστα, πόσες φορές δεν έχουμε έρθει σε επαφή με ακτιβιστές και ακτιβίστριες (ιδίως του οικολογικού κινήματος) να ψελλίζουν σε πόσο καλύτερη κατάσταση θα ήταν ο πλανήτης αν δεν υπήρχαν άνθρωποι πάνω σε αυτόν.

respublica.gr, Ελληνικά (Αναλύσεις), Πολιτική & Φιλοσοφία

Σκέψεις για τα κινήματα και το Μάη του 1968 – Γιώργος Κουτσαντώνης

Με την πάροδο του χρόνου η πολιτική των ταυτοτήτων μετεξελίχθηκε περαιτέρω σε μια κουλτούρα επιδίωξης συμβολικών χειρονομιών, χάπενινγκ κενών περιεχομένου και «εορτασμού». Χωρίς να ασκείται κριτική ουσίας στο πολιτικό σύστημα της αντιπροσώπευσης ή έστω να επιχειρείται μια αιτιολόγηση των διαφόρων κοινωνικών αποκλεισμών, οι οποίοι εξαρτώνται καί από τη συσσώρευση πλούτου στα χέρια λίγων, οι νέοι ακτιβιστές σύντομα βρίσκονται σε αδιέξοδο.

Βιβλία, Ελληνικά (Αναλύσεις), μεταφράσεις, πρoώθηση

Συμπλήρωμα για τις φοιτητικές εξεγέρσεις – Alvin W. Gouldner

Πολλά έχουν ειπωθεί για την ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της φοιτητικής διαμαρτυρίας και του μεγέθους του πανεπιστημίου, με τη διαμαρτυρία προφανώς να αυξάνεται με το μέγεθος. Εν μέρει, το μεγάλο μέγεθος των πανεπιστημίων διευκόλυνε τη διαμαρτυρία ευνοώντας μια γραφειοκρατικοποιημένη, ρουτινιάρικη ακαδημαϊκή ατμόσφαιρα με λιγοστούς προσωπικούς δεσμούς που η ύπαρξή τους θα μπορούσε να περιορίσει τη σύγκρουση. Το μεγάλο μέγεθος των πανεπιστημίων επίσης θα γινόταν ιδιαίτερα ένα στοιχείο απέχθειας εκ μέρους των φοιτητών που προέρχονταν από τη νέα τάξη και ήταν προσανατολισμένοι στην κουλτούρα του κριτικού λόγου.

Ελληνικά (Αναλύσεις), Πολιτική & Φιλοσοφία

Αντώνης Φωστιέρης: «Η αποφυγή του πλαστικού λόγου μιας χρήσεως είναι επιτακτική ανάγκη για τη σωτηρία του πνευματικού περιβάλλοντος» – Συνέντευξη

Συνομιλώντας με τον Αντώνη Φωστιέρη έχει κανείς την εντύπωση πως έχει να κάνει όχι μόνο με έναν σημαντικό σύγχρονο Έλληνα ποιητή, αλλά με έναν ξεχωριστό πνευματικό άνθρωπο που με τον πυκνό αλλά και προσιτό λόγο του και την πολύπλευρη παρουσία του αποτελεί το είδος του διαννοούμενου που θα θέλαμε να συναντάμε συχνότερα στο άνυδρο τοπίο της δημόσιας ζωής. Ο ίδιος είναι παρών και απευθύνεται στο κοινό σε συναντήσεις αφιερωμένες στην ποίηση, παρεβρίσκεται σε σχολικές εκδηλώσεις για να συνομιλήσει με τους μαθητές, και συμμετέχει σε ενδιαφέρουσες καλλιτεχνικές συμπράξεις, όπως η πρωτότυπη μουσική παράσταση Time and Again τον περασμένο Μάιο στο Παρίσι. Η σειρά σημαντικών βραβείων που έχει λάβει κορυφώθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη που του απένειμε η Ακαδημία Αθηνών το 2010 για το σύνολο του έργου του. Απο τα πιο μεστά του ποιήματα είναι ίσως εκείνα που εκφράζουν τις βαθύτερες υπαρξιακές αναζητήσεις, με σαφείς επιρροές από την προσωκρατική φιλοσοφία. Χαρακτηριστικό είναι το ηρακλείτειας έμπνευσης ποίημα Η μάνα μου αύριο, όπου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συνυπάρχουν ανα πάσα στιγμή μέσα στην αέναη ροή του χρόνου. H συνέντευξη που μας παραχώρησε ακολουθεί τους σημαντικούς σταθμούς της καλλιτεχνικής πορείας του Αντώνη Φωστιέρη, τις απόψεις του σχετικά με την κριτική της λογοτεχνίας, την συνέχεια του ελληνικού ποιητικού λόγου, την στάση του όσον αφορά την πολιτική (ή άλλη) στράτευση της ποίησης, και τον προβληματισμό του για τον κίνδυνο που προκύπτει από την προχειρότητα της χρήσης του δημόσιου και ιδιωτικού λόγου.