Dany-Robert Dufour – «Ο δομισμός κι ο μεταδομισμός ως αιχμές του δόρατος του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού». Μέρος δ’: Πιερ Μπουρντιέ *
μετάφραση: Αλέξανδρος Μπριασούλης Συνειδητοποίησα το βασικό σφάλμα του Μπουρντιέ όταν κατάλαβα πόσο τεχνητός ήταν ο ριζοσπαστισμός του. Όπως ο Ντελέζ εισήγαγε την οικονομική ορολογία στην ανάλυση συμβολικών διαδικασιών κι όπως ο Φουκώ ενέδωσε στον νεοφιλελευθερισμό, έτσι κι ο Μπουρντιέ συρρίκνωσε όλον τον πολιτισμό στην…
Hermann Hesse – επιστολή προς αναγνώστη
Μτφρ.: Γιώργος Κουτσαντώνης 7 Φεβρουαρίου 1940* Φίλτατε κύριε, σε ένα δάσος μπορεί να συμβεί ένα σπασμένο ή ξεριζωμένο δενδρύλλιο να γείρει πάνω σ’ένα παλιό, και κατά συνέπεια δεν υπάρχει τίποτε άλλο που μπορεί να γίνει για το δεύτερο, επειδή, αν και φαίνεται σταθερό, είναι κούφιο…
Dany-Robert Dufour – «Ο δομισμός κι ο μεταδομισμός ως αιχμές του δόρατος του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού».* Μέρος γ’: Ζακ Ντεριντά
μετάφραση: Αλέξανδρος Μπριασούλης Υπήρξα εξαρχής καχύποπτος απέναντι στην προσπάθεια της λεγόμενης french theory να τελειώσει μια για πάντα την δυτική μεταφυσική. Αυτή η επιχείρηση καταστροφής δεν μπορούσε βέβαια να παρουσιαστεί ως τέτοια και γι’ αυτό μεταμφιέστηκε με τον όρο αποδόμηση. Αυτό που εννοούσε ο Ντεριντά με…
Η ενίσχυση του γεωπολιτικού άξονα μεταξύ Κίνας και Ιράν, μεταξύ διασύνδεσης και ασφάλειας
Οι υπουργοί Εξωτερικών της Κίνας και του Ιράν υπέγραψαν το περασμένο Σάββατο 27/03/2021 25ετή συμφωνία συνεργασίας η οποία εντάσσεται σε μια ευρύτερη πρωτοβουλία γνωστή ως Belt and Road Initiative (BRI) που περιλαμβάνει και την Τουρκία. Με αφορμή την επικύρωση αυτής της συμφωνίας μεταφράζουμε παλαιότερο άρθρο, που αρχικά δημοσιεύτηκε από τη σελίδα Europa Atlantica, διότι προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες για να κατανοήσουμε την τεράστια σημασία αυτής της υπογραφής, όχι μόνο για την ευρύτερη περιοχή της Κίνας του Ιράν και της Μέσης Ανατολής, αλλά και την Ελλάδα (ιδίως τα ελληνικά λιμάνια), την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Ταυτόχρονα σε εξέλιξη βρίσκεται και η επιχείρηση ομπρέλα γνωστή ως Free and Open Indo-Pacific (FOIP) με συνεργασίες χωρών όπως η Ιαπωνία και η Ινδία. Πράγματι τα τελευταία χρόνια, η περιοχή μεταξύ του Ινδικού και Ειρηνικού Ωκεανού έχει γίνει ένα από τα κύρια θέατρα της παγκόσμιας γεωπολιτικής σκηνής. Ο όρος «Ινδό-Ειρηνική περιοχή» αντικατέστησε τον όρο «Ασιατική-Ειρηνική» και πλέον θεωρείται από τους σημαντικότερους κόμβους της παγκόσμιας οικονομίας και εμπορίου καθώς κι ένας από τους πιο δυναμικούς τομείς από γεωπολιτική άποψη – ένας δυναμικός πόλος που θα μας απασχολήσει στο μέλλον. Σε αυτό τον κόσμο που αλλάζει ραγδαία και φαντάζει μακρινός, η Ελλάδα δεν βρίσκεται καθόλου μακριά, ενώ ο γεωπολιτικός ρόλος της, υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσε να είναι πρωταγωνιστικός και ωφέλιμος για τη χώρα.
Dany-Robert Dufour – «Ο δομισμός κι ο μεταδομισμός ως αιχμές του δόρατος του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού»* μέρος α’: Μισέλ Φουκώ
Τι περίεργος ορισμός της αλήθειας! Ο Φουκώ διεκδικεί το δικαίωμα να ισχυρίζεται αναλήθειες με μόνο κριτήριο τον βαθμό επιρροής τους στην πραγματικότητα. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια περίπτωση επιστημονικής απάτης, σε μια επιχείρηση εξαπάτησης με σκοπό την αποκόμιση κοινωνικής επιρροής. Η αλήθεια είναι ότι ο Φουκώ βρισκόταν μπροστά από την εποχή του: είχε εφεύρει αυτό που σήμερα αποκαλούμε «fake news». Αναρωτιέμαι αν τελικά αυτό που προήγαγε στην πραγματικότητα ο Φουκώ δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που όλοι βιώνουμε σήμερα, την κυριαρχία της μετα-αλήθειας. Ανακάλυψα παρόμοιες περιπτώσεις -υπερβολές, παραλείψεις, έλλειψη αντικειμενικότητας- και σε άλλα έργα του Φουκώ, ιδίως σε αυτά που σχετίζονται με τους θεσμούς. Σε αυτό το πεδίο, ο Φουκώ έμεινε καθηλωμένος σε μια κριτική του καπιταλισμού παλαιού τύπου, δίχως να βλέπει ή δίχως να θέλει να δει, ότι την ίδια εκείνη περίοδο γεννιόταν ένας νέου τύπου, φιλήδονος, λιμπιντικός και αντιθεσμικός καπιταλισμός.
Ο συντηρητικός σοσιαλισμός του Πητ Σήγκερ
Τελικά τι σημαίνει να είσαι προοδευτικός και τι να είσαι συντηρητικός; Μήπως τελικά πραγματικά προοδευτικό είναι μόνον το κεφάλαιο και όλοι οι άλλοι εμείς είμαστε -με τον τρόπο του ο καθένας- νοσταλγικά συντηρητικοί; Το άρθρο αυτό του Neil Clark εμφανίστηκε στο The American Conservative στις…
Γιάννης Τσαρούχης – Περί έρωτος
Αυτός ο ιδανικός και τέλειος κόσμος, στον οποίο ανήκει ο τέλειος ή η τέλεια ερωμένη, είναι πρώτος στην πρώτη κατηγορία, την πιο υψηλή. Έτσι, η πτωχή κόρη ερεθίζεται ερωτικά με τον πάμπλουτο εραστή της, όχι για λεπτά, όπως νομίζει ο κόσμος, αλλά για καθαρώς σεξουαλική γοητεία, η οποία σαν ένα σπάνιο άρωμα τυλίγει την ερωτευμένη. Άλλοτε, ορισμένα αγόρια των δεκαοχτώ ετών έπεφταν ερωτευμένα με την υπηρέτρια του σπιτιού τους, ανακαλύπτοντας ιδανική πρωτογένεια και συμπυκνωμένο ερωτισμό, που είχε φυγαδεύσει η αστική ηθική από τις παστεριωμένες ξαδέλφες και ανηψιές, ο έρως με τις οποίες καταντούσε ένα είδος αιμομιξίας, εφόσον δεν επρόκειτο να ανέλθουν κοινωνικά, αν έρχονταν σε επαφή με τις ως άνω ευνουχισμένες ανηψιές.
Niklas Luhmann (μτφρ) Περιγράφοντας το Μέλλον (προδημοσίευση 3ου τεύχους ResPublica)
Έπειτα από διακόσια χρόνια και πλέον ενασχόλησης με τον εαυτό της, η σύγχρονη κοινωνία έχει στη διάθεσή της πολύ καλύτερα, πιο ρεαλιστικά μέσα αυτο-περιγραφής της. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να αντιληφθεί όλο και περισσότερα δομικά αποτελέσματα, τα οποία μπορεί να αποδώσει στον εαυτό της, καθώς είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τους θεσμούς, από τους οποίους εξαρτάται η συνέχιση της κοινωνικής αναπαραγωγής στο επίπεδο που έχει ήδη επιτευχθεί.
René Guénon (μτφρ) Προς την αποσύνθεση (προδημοσίευση 3ου τεύχους ResPublica)
Η νεωτερική αντιπαραδοσιακή δράση έπρεπε λοιπόν να στραφεί εναντίον της γενικής νοοτροπίας, αλλά πριν απ’ αυτό να επιχειρήσει να καταστρέψει τους παραδοσιακούς θεσμούς της Δύσης, και είναι εκεί ακριβώς που επικέντρωσε καταρχάς τη δράση της, περιμένοντας να εξαπλωθεί κατόπιν σε όλο τον κόσμο. Αυτή η διαδικασία δεν μπορούσε βέβαια να ολοκληρωθεί με τη μία, αν και σίγουρα προκαλεί εντύπωση η ταχύτητα με την οποία οι δυτικοί λησμόνησαν όλα αυτά που τους συνέδεαν με έναν παραδοσιακό πολιτισμό.
Ο καλλιτέχνης και ο επιστήμονας – Τζον Ράσκιν
Και κατά τούτο, προσέξτε, υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στη γνώση και την παιδεία. Ένας καλλιτέχνης δεν έχει ανάγκη να είναι ένας διαβασμένος άνθρωπος· κατά πάσα πιθανότητα αυτό θα είναι ένα μειονέκτημα αν γίνει τέτοιος· αλλά θα όφειλε, αν είναι δυνατό, να είναι πάντα ένας πεπαιδευμένος άνθρωπος δηλαδή, ένας που καταλαβαίνει τους τρόπους και τα χρέη του στον κόσμο, κ ‘επομένως τη γενική φύση των πραγμάτων που γίνονται και υπάρχουν στον κόσμο· και που τόσο εξάσκησε τον εαυτό του, ή τον εξασκήσαν, ώστε να αξιοποιεί με τον καλύτερο και πιο ευγενικό τρόπο όποιες ικανότητες ή γνώσεις έχει.