Ο Machiavelli, ο μεσαιωνικός Ισλαμικός πολιτικός στοχασμός και ο σύγχρονος δυτικός κόσμος
Στο πιο πρόσφατο βιβλίο του Βασίλειου Σύρου (διεθνώς αναγνωρισμένου ιστορικού της πολιτικής σκέψης και Διευθυντή του Early Modern Greek Culture Program στο Medici Archive Project στη Φλωρεντία της Ιταλίας) Μεσαιωνική Ισλαμική Πολιτική Σκέψη και Σύγχρονη Ηγεσία (Εκδόσεις Παπαζήση, 2020), αναλύονται διάφορες πτυχές της σκέψης μουσουλμάνων…
Η απεικονιστική θεωρία του Ludwig Wittgenstein
Από τα πρώτα της κιόλας βήματα, η φιλοσοφία των Νεώτερων Χρόνων συγκρούστηκε με την, κυρίαρχη έως τότε, μεταφυσική του σχολαστικισμού, απέρριψε τις δικές της μορφές συλλογιστικής και αναζήτησε νέες μεθόδους απόκτησης γνώσης, με αφετηρία όχι όμως το γενικό και το αφηρημένο (όπως είχε κάνει ο…
Τεχνητή νοημοσύνη: μια νέα πρόταση Κανονισμού της ΕΕ
Έχοντας κάνει αυτή τη διάκριση, η ΤΝ είναι εξαιρετικά στρατηγικής σημασίας επειδή χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στη διαχείριση κρίσιμων υποδομών (από τις μεταφορές ως το Διαδίκτυο), στον ιατρικό τομέα (χειρουργικές επεμβάσεις με ρομπότ), σε ποινικές διαδικασίες (για παράδειγμα, τεχνολογίες αναγνώρισης προσώπου) και στις διαδικασίες πρόσληψης (με αυτόματη ανάλυση βιογραφικών σημειωμάτων).
Για να λειτουργήσει σωστά, η ΤΝ χρειάζεται τεράστιο όγκο δεδομένων (big data). Για παράδειγμα, στην αναγνώριση προσώπου, το σύστημα TN πρέπει να είναι σε θέση να «συγκεντρώσει» έναν τεράστιο αριθμό συγκεκριμένων χαρακτηριστικών του προσώπου για να μπορεί να επιβεβαιώσει με σχετική βεβαιότητα ότι το παρατηρούμενο πρόσωπο είναι ενός συγκεκριμένου ανθρώπου. Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις και στο επίπεδο της ηθικής: εξαιτίας της χρήσης ευαίσθητων βιομετρικών δεδομένων, αλλά και της ορθής λειτουργίας και χρήσης αυτών των τεχνολογιών.
O αριστοκρατικός ριζοσπαστισμός του Friedrich Nietzsche
Ο γερμανικής καταγωγής διανοητής Friedrich Nietzsche (1844-1900) είναι μια από εκείνες τις μορφές στην ιστορία της σύγχρονης φιλοσοφίας, που οι περισσότεροι αναγνωρίζουν σήμερα. Τα προκλητικά αποφθέγματά του, η αινιγματική και απόκοσμη μορφή του, καθώς και το πλήθος των (συχνά αλληλοσυγκρουόμενων) «οπαδών» του, τον καθιστούν μια…
Ὁ Ντώκινς καὶ οἱ μεταγλωττισμένες ἀξίες
Ὁ Δυτικὸς κόσμος πέρασε ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Ἀναγέννησης πρὸς τὸν ἐνστερνισμὸ ἀξιῶν καὶ παραδοχῶν ποὺ ὁνομάστηκαν «ἀνθρωπιστικές». Πρόκειται γιὰ τὶς πολὺ γνώριμες, καὶ πολὺ σημαντικὲς στὸ σήμερα, παραδοχὲς περὶ ἰσότητας, ἀξίας τοῦ ἀνθρώπου, σημασίας τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, καὶ ἄλλες. Ἡ θεμελίωση αὐτῶν τῶν…
O Caillois και η παιγνιώδης φύση του ανθρώπινου πολιτισμού
Έχοντας λοιπόν ταξινομήσει τα παιχνίδια με βάση τις αρχές τους και το επίπεδο οργάνωσης που διαθέτουν, ο Caillois πραγματοποιεί το μεγάλο πέρασμα στη σκιαγράφηση μια κοινωνιολογίας του πολιτισμού με βάση το παιχνίδι. Συγκεκριμένα, ταξινομεί τους ανθρώπινους πολιτισμούς με βάση το ποιες παιγνιακές ορμές είναι σε αυτούς κυρίαρχες. Σύμφωνα με τον ίδιο, υπάρχουν δύο θεμελιώδεις μορφές κοινωνίας: οι πρωτόγονες και μη επαρκώς ανεπτυγμένες (ο Caillois τις ονομάζει με τον χαρακτηριστικό τίτλο «κοινωνίες του πανδαιμόνιου») και οι οργανωμένες κοινωνίες («λογιστικές κοινωνίες»). Σύμφωνα με τον Caillois, πρωταρχικό ρόλο σε όλες τις κοινωνίες του πανδαιμόνιου παίζει η σύζευξη των ορμών μίμησης και ιλίγγου, ενώ στις λογιστικές τον πρώτο λόγο έχουν ο συναγωνισμός και η τυχαιότητα.
Ο ελληνισμός και η εθνική εξωτερική πολιτική μέσα στο χάος της ανάφλεξης
Συνδιαμόρφωση κειμένου: Μιχάλης Θεοδοσιάδης και Γιώργος Κουτσαντώνης Μια ακόμη αναβίωση των αραβοϊσραηλινών συγκρούσεων Σε πρώτη φάση, όταν χάνονται ζωές, ιδιαίτερα ζωές αμάχων, θέση που συμβαδίζει με τις αρχές της κοινής ευπρέπειας είναι η αναζήτηση μεθόδων για την οριστική παύση των εχθροπραξιών. Όσα συμβαίνουν αυτές τις ώρες ανάμεσα σε…
Ο Gilles Kepel και η αναμάγευση του κόσμου στον εικοστό αιώνα
«Καθώς όμως ή παγκοσμιότητα της μαζικής δημοκρατίας διόλου δεν θα συνεπιφέρει την παγκόσμια αρμονία ιδεών και συμφερόντων, οι ιδιαίτερες θεολογικές παραδόσεις πιθανότατα θα επιβιώσουν μέσα σε πολιτισμικά μορφώματα, τα όποια θα χρησιμεύουν ως ιδεολογικά όπλα στον μεγάλο αγώνα για την κατανομή των πόρων του πλανήτη,…
Ἰσότητα καὶ διανεμητικὴ δικαιοσύνη
Ἡ διανεμητικὴ δικαιοσύνη, δηλαδὴ ἡ ἐνίσχυση τῶν μὴ ἐχόντων ἀπὸ τὰ ὑλικὰ ἀποκτήματα τῶν ἐχόντων καὶ μὲ τὸ παραπάνω, εἶναι ἕνα ἐρώτημα ποὺ ἀνέκαθεν ταλανίζει τὴν ἀνθρωπότητα. Ἀπὸ τὴ σεισάχθεια μέχρι τοὺς Πατέρες τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας, τὸ αἴτημα αὐτὸ ἔχει ἐπιβιώσει καὶ στὴ νεωτερικότητα ἔγινε…
Dany-Robert Dufour – «Ο δομισμός κι ο μεταδομισμός ως αιχμές του δόρατος του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού». Μέρος δ’: Πιερ Μπουρντιέ *
μετάφραση: Αλέξανδρος Μπριασούλης Συνειδητοποίησα το βασικό σφάλμα του Μπουρντιέ όταν κατάλαβα πόσο τεχνητός ήταν ο ριζοσπαστισμός του. Όπως ο Ντελέζ εισήγαγε την οικονομική ορολογία στην ανάλυση συμβολικών διαδικασιών κι όπως ο Φουκώ ενέδωσε στον νεοφιλελευθερισμό, έτσι κι ο Μπουρντιέ συρρίκνωσε όλον τον πολιτισμό στην…