Aισθάνομαι άρα υπάρχω: Λόγος και συναίσθημα στον θεατρικό Πιέρ ντε Μαριβώ
Ο Ορτένσιος, ο σοφολογιότατος που έχει προσλάβει η Μαρκησία για να φροντίζει την βιβλιοθήκη της, διαβάζει για εκείνη και τον παρευρισκόμενο Ιππότη γνωμικά του στωικού ρωμαίου φιλοσόφου Σενέκα σχετικά με την υπεροχή της λογικής έναντι του συναισθήματος. Ο Ιππότης δείχνει την έντονη ενόχλησή του, διακηρύσσει…
Οικοφοβία: τι είναι και γιατί μας ενδιαφέρει
Συνδιαμόρφωση κειμένου: Γιώργος Κουτσαντώνης και Μιχάλης Θεοδοσιάδης Όπως κάθε λέξη που μπορεί να θεωρηθεί νεολογισμός, για να έχει νόημα η χρήση της πρέπει να εκφράζει και να περιγράφει μια πραγματικότητα· να μην είναι δηλαδή μια ιδεολογική επινόηση, αλλά απόρροια της ανάγκης να διατυπωθεί μια αλήθεια. Ο όρος…
Ο Hans Freyer και το πεπρωμένο του ανθρώπου μέσα στις βιομηχανικές κοινωνίες
Γράφοντας για έναν διανοητή όπως ο Hans Freyer, κινδυνεύει κανείς να επαναλάβει πράγματα γνωστά και χιλιοειπωμένα. Ωστόσο, δύσκολα αποφεύγει κανείς τον πειρασμό να κάνει λόγο για ένα πνευματικό κίνημα που στην ιστορία των ιδεών είχε αξιοσημείωτη προσφορά, αν και αυτή συνήθως αγνοείται σήμερα. Πρόκειται για…
Έντουαρντ Λιμόνοφ – Σε μια κοινωνία που μοιάζει με σανατόριο, ο άνθρωπος έχει μετατραπεί σε κατοικίδιο ζώο
Μετάφραση: Αλέξανδρος Μπριασούλης Οι ήπιες μέθοδοι χειραγώγησης των μαζών γεννήθηκαν πολύ πριν τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο. Την ίδια στιγμή που ο Χίτλερ εξολόθρευε πληθυσμούς σε διάφορες χώρες, στο εσωτερικό γοήτευε τους Γερμανούς με τις φαντασμαγορίες της ναζιστικής προπαγάνδας. Ήδη από το 1924 και την περίοδο…
Λάουρα ντε Λούκα- μια Ιταλίδα κατά του όρου «γυναικοκτονία»
Μετάφραση και προλογισμός: Γιώργος Κουτσαντώνης Το «Μανιφέστο για την απελευθέρωση του άνδρα: (γραμμένο από μια γυναίκα)» από τις εκδόσεις Algama, είναι μια ευφυής και σύντομη, μόλις 54 σελίδες, κριτική προσέγγιση του σύγχρονου φεμινισμού. Δυστυχώς στο άνυδρο και σχεδόν μονοθεματικό εκδοτικό τοπίο της Ελλάδας, όπως και…
Από το μαζικό κόμμα στο διαπερατό κόμμα
Η φθίνουσα αίγλη της δυτικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, στο ίδιο το εσωτερικό των δυτικών χωρών, έχει σε σημαντικό βαθμό να κάνει και με την μεταλλαγή που υφίσταται. τις τελευταίες δεκαετίες. η βασική νεωτερική πολιτική οργάνωση, που είναι το κόμμα. Από το καθαρόαιμο μαζικό κόμμα (αριστερό στις…
Η «Ελληνική Δημοκρατία» του Ρήγα Βελεστινλή και ο Διαφωτισμός.
Του Πολυχρόνη Καρσαμπά «Νέα Πολιτική Διοίκησις», το χειρόγραφο των Κυθήρων. Το εργαστήρι χάλκευσης της ιστορίας, που έστησε το Νεοελληνικό Κοραϊκὀ κράτος, για να παραχαράξει το Επαναστατικό πρόταγμα του κινήματος του Ρήγα και της εταιρείας που ηγείτο, και να εδραιώσει το επιβληθέν στο Ελλαδικό κράτος καθεστώς…
Τί σημαίνει τελικὰ ὁ ὅρος «γυναικοκτονία»;
Σὲ κάθε περίπτωση, ἡ προσπάθεια καθιέρωσης τεκμηρίου ἐπικινδυνότητος τοῦ κάθε ἄνδρα ὡς «ἀδίστακτου δολοφόνου», μὲ καμπάνιες ἐνημερώσεως τῶν γυναικῶν γιὰ τὰ «δέκα σημάδια ὅτι θὰ σὲ σκοτώσει ὁ σύντροφός σου» ἀλλὰ καὶ δραματοποιήσεις γιὰ τὸ ἀνδρόγυνο ποὺ ἡ σχέση του κατέληξε σὲ φόνο (πρόσφατη συμμετοχὴ τῆς σοκολατοποιΐας Lacta), δὲν ἀποτελοῦν μόνο προσβολὲς τοῦ κοινοῦ ἠθικοῦ αἰσθήματος, ποὺ ἀντιδρᾶ στὴν παρουσίαση τοῦ κάθε ἀνθρώπου ὡς δυνάμει ἐγκληματία. Ἀποτελοῦν πρωτίστως ἀπειλὲς γιὰ τὴν δυνατότητα εἰρηνικῆς συνυπάρξεως τῶν δύο φύλων. Δὲν ἀναφερόμαστε μόνο στὰ ἀκραῖα φαινόμενα, ἀφενός τῶν φεμινιστικῶν ὀργανώσεων καὶ ἀφετέρου τῶν «ἀπέναντί τους» ὀργανώσεων γιὰ τὰ δικαιώματα τοῦ ἀνδρός. Πρωτίστως ἐπηρεαζόμενοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ εἶχαν οὕτως ἢ ἄλλως τὴν τάση νὰ ἐξεγερθοῦν ἐναντίον τοῦ ἀντίθετου φύλου, γιὰ λόγους εἴτε ἰδεολογικῆς πορώσεως εἴτε προσωπικῆς ἀπογοητεύσεως.
Ο Leo Strauss, ο ολοκληρωτισμός και το φυσικό δίκαιο στην πολιτική
Ο αιώνας που πέρασε έφερε στη ζωή μια νέα μορφή εξουσίας, που δεν είναι άλλη από το «ολοκληρωτικό» κράτος. Το ολοκληρωτικό κράτος, όπως το μαρτυρεί η ονομασία του, είναι μια μορφή πολιτικής διακυβέρνησης που αποσκοπεί στον πλήρη μετασχηματισμό της κοινωνίας βάσει ενός συγκεκριμένου πολιτικού ιδεώδους…
Ύστερη νεοτερικότητα και το παράδειγμα της Σουηδίας
Συνδιαμόρφωση κειμένου*: Γιώργος Κουτσαντώνης και Μιχάλης Θεοδοσιάδης Η Ημέρα της Μαρμότας Από τη δεκαετία του ’70 έως και σήμερα, κεντρική πολιτιστική επιταγή είναι η σχετικοποίηση και μια τάση ριζικής αποδόμησης σχεδόν κάθε θεσμού -με την ευρύτερη δυνατή έννοια. Οτιδήποτε το σταθερό και ριζωμένο, που έστω και δυνητικά…